woensdag 8 april 2009

Wandelen naar Montserrat


"Je zou toch naar Montserrat lopen als onze zoon geboren was?".
Deze zin was voor mij bestemd vorig jaar vlak voor Pasen. Inderdaad, 6 maanden daarvoor had ik dat half serieus, half voor de grap gezegd. Na 's avonds wat route-informatie te hebben uitgeprint vertrok ik dan ook vol goede moed een dag later, op goede vrijdag, om 6 uur 's ochtends, met als bestemming deze mysterieuze berg die op heldere dagen vlakbij Barcelona lijkt te liggen.

10 uur later bevond ik mij zo'n 40 kilometer verderop, in het treinstation van Olesa de Montserrat, dichtbij de voet van de berg Montserrat waar zich het gelijknamige klooster bevindt. Geen blaren op de voeten, geen zonnesteek, zelfs niet al te pijnlijke kuiten, maar wel 2 knieholtes die door messteek-achtige pijnscheuten werden getroffen. Waarschijnlijk het gevolg van een magere (zeg maar geen) voorbereiding en in een te hoog tempo van de heuvels willen afdalen.
Terwijl de trein en metro mij in een uur naar huis brachten bedacht ik me dat ik het laatste stuk van 13 kilometer binnenkort wel zou afmaken.

Eergisteren, een jaar later en wederom vlak voor Pasen, was het zover. Ik bevond mij opnieuw bij het treinstation van Olesa de Montserrat om mijn belofte in te lossen, dit keer in het gezelschap van 2 reisgenoten.

Waar de eerste etappe vooral lastig was door de gebrekkige, veelal niet bestaande, richtingaanduiding, daar bleek het laatste gedeelte van de ook wel als GR6 bekend staande wandeling een voor mensen met hoogtevrees ongeschikte smalle flink stijgende paadjes in petto te hebben.

Na een relatief vlakke aanloop sta je voor een berg die je de adem beneemt, en je vraagt je af hoe je daar in hemelsnaam tegenop gaat wandelen. Het antwoord is simpel, je gaat vrijwel recht omhoog....


De steile, maar prachtige route levert wel spectaculaire uitzichten op vanaf een imposante berg, waarbij de foto's de hoogteverschillen zoals je die op dat moment ervaart natuurlijk nooit goed kunnen weergeven.




Aan het einde van de route hebben we natuurlijk de beschermheilige van Catalonië, "La Moreneta", oftewel de zwarte madonna, met een bezoekje vereerd. Beter laat dan nooit..



(met dank aan Eduard en Wino voor de foto's)

Geen opmerkingen: