Tour de France Barcelona, een terugblik

Afgelopen week was het dan zover. Het Tour de France spektakel bereikte Barcelona in het gezelschap van een stug regenfront dat gedurende de 9e juli van mijn woonplaats haar favoriete stad maakte.
Gedurende 2,5 maand had het hier niet fatsoenlijk geregend en opeens komt het water, juist op deze tourdag, met bakken uit de hemel gevallen. Net voordat de renners Barcelona bereikten hield de regen echter op, wat tot spectaculaire taferelen leidde. Op het eerste gezicht waren de wegen rond en in Barcelona prima begaanbaar, maar ze waren wel spekglad geworden en vooral de witte strepen op het zwarte asfalt veroorzaakten vele valpartijen.

Daardoor kwamen de renners in verschillende groepjes aan op de plek waar ik me had opgesteld, op 3 kilometer van de eindstreep. Met een camera in de hand had ik het idee om een leuk filmpje te schieten. Op het initiatief van de gemeente, om de toeschouwers met gele kartonnetjes in de lucht te laten zwaaien bij het passeren van het peloton, had ik echter niet gerekend. De bedoeling van de gele kartonnetjes was om een gele wave te produceren door heel Barcelona, maar had als neveneffect dat je de renners eigenlijk alleen van heel dichtbij kon zien, getuige mijn matige coverage van de doorkomst van David Millar en de achtervolgers hieronder.


Ondanks de onverwachte regenval was de aankomst toch een groot succes qua toeschouwersaantal. Het gehele traject in de stad was goed bezet en de stemming in de stad was heel vrolijk en relaxed. Ook nadat de belangrijkste renners waren gepasseerd bleef men aan de kant staan om de laatste renner, de Nederlandse sprinter Kenny van Hummel, met applaus te begeleiden.


De volgende dag vertrok de tourcaravaan alweer uit Barcelona en het parcours dat men volgde was bovendien voor 80% de route die ik altijd vanuit de stad neem als ik van mijn eigen tours naar huis terugkeer. Ook hier weer veel mensen langs de weg, de tour leeft in Barcelona!

Vlak bij mijn huis had ik het steilste stukje van het begintraject uitgezocht, waar ik altijd op bijna wandelsnelheid omhoog kom, om de meute niet binnen 2 seconden voorbij te zien flitsen. Helaas, met mijn zoontje van anderhalf jaar op de linkerarm bleek het heel lastig om redelijke beelden te schieten.

Bovendien ging men minimaal 3x zo snel omhoog dan ikzelf normaal gesproken doe. Na hooguit 5 seconden was vrijwel het gehele peloton dan ook langs ons geflitst. Hieronder het videoresultaat, de gele trui is nog net te zien.

Al met al 2 leuke tourdagen, al was alles natuurlijk wel weer veel te snel voorbij.

Fietsliefhebbers die zelf het aankomsttraject in Barcelona een keer willen fietsen en tegelijkertijd nog andere plekken van de stad willen zien kunnen terecht op onze website.