An end has a start

Mijn eerste bericht op dit blog gaat over de op het moment van schrijven toekomstige ex-trainer van Barcelona; Frank Rijkaard.
Even voor de duidelijkheid, hij en ik hebben niks met elkaar. We zijn weliswaar allebei Nederlander en van dezelfde generatie, maar dan houdt het ook op.
Maar toch, zonder het te weten heeft Frank mijn verblijf hier gemarkeerd en zonder zijn aanwezigheid op de achtergrond zal het in de toekomst hier anders aanvoelen.

In de afgelopen weken is er door de media heel vaak teruggekeken op zijn 5 jaren hier, en zowel voor als tegenstanders zijn het erover eens, hij is een van de weinigen die zichzelf is gebleven.

Dit bleek als een bus te kloppen toen hij als afscheidscadeau van het plaatselijk journaille een shirt kreeg met als tekst "Nunca fumarás solo" (You'll never smoke alone). Rijkaard nam dit ontspannen in ontvangst, poseerde er ook nog even mee en grapte vervolgens dat hij helaas vorige week met roken gestopt was.

Mijn Rijkaard-moment is een persoonlijke.
Op een grauwe dag aan het begin van dit jaar, vlak voor de geboorte van mijn zoon, bracht ik gedurende enkele dagen meerdere uren door in de wachtkamer van de kraamafdeling van het ziekenhuis.

Op een van die dagen stond ik bij de uitgang voor de glazen deuren in overdenking naar buiten te staren. Opeens ontstond er op die normaal rustige plek flink wat rumoer en voor ik het wist liepen er enkele Barcelona-spelers langs mij naar buiten, op de terugweg van het traditionele spelersbezoek aan zieke kinderen rond driekoningen. In hun kielzog Frank Rijkaard, die in tegenstelling tot de spelers niet meteen de wachtende bus indook, maar aan de andere kant van het glas waar ik stond te turen snel een sigaret opstak en daar gedurende een halve minuut haastig wat trekjes van nam alvorens zich bij zijn spelers te voegen.

Meteen flitste door mijn hoofd het Editors-nummer "smokers outside the hospital doors", en dezelfde melancholie die op dat moment door mij heen ging voelde ik ook afgelopen vrijdag, toen Frank zijn afscheidscadeau in ontvangst nam.
Bedankt Frank, en hopelijk tot ziens hier in Barcelona.
Hasta luego!