Barakken

Voor de huidige bezoeker van Barcelona is het waarschijnlijk niet voor te stellen dat er ruim 40 jaar geleden zo'n 100.000 mensen in zelf in elkaar geflanste barrakken (of barraques in het catalaans) woonden. Deze bouwsels, die veelal uit puin, hout of karton bestonden, lagen verspreid over verschillende wijken in de stad.

De bewoners waren veelal Spanjaarden uit de armere gedeelten van het land die naar Barcelona kwamen in de hoop om werk te vinden, of in ieder geval in de hoop om te overleven. In de jaren 70 en 80 zijn deze wijken door de gemeente beetje bij beetje gesloopt en de bewoners werden in sociale woningbouw ondergebracht. De laatste barrakken-wijk is eind jaren 80 gesloopt, net voordat de olympische spelen begonnen.
In het historisch museum van Barcelona is t/m februari 2009 een expositie over dit fenomeen te zien, helaas voor de niet Spaans sprekende toerist is de uitleg alleen in het Catalaans en Spaans aanwezig, maar de foto's spreken in de meeste gevallen voor zichzelf. Een van de plekken waar tot 40 jaar geleden de barakkenwijk "Los Cañones" stond staat beschreven in 1 van mijn eerdere schrijfsels.

Ondanks dat er officieel geen wijken met barrakken meer bestaan kom je op sommige plekken van Barcelona nog wel bouwsels tegen waarvan het duidelijk is dat het hier niet om officiele woningen gaat. Ook in de heuvels rondom Barcelona kun je verrast worden door een zeer gammele constructie tussen een aantal bomen met een plastic zeil als "dak".

Vorige week kwam ik niet zo ver van mijn woning vandaan in het bos een plek tegen dat ook alle kenmerken heeft van een alternatieve woning. Een soort nest met een provisorisch opgezette tent die in de loop van de ochtend wordt afgebroken waar iemand zich kennelijk heeft gevestigd. De toekomst zal leren of het hier om een tijdelijke bezoeker gaat of om iemand die zich op deze groene plek definitief heeft gevestigd.

Hierbij een foto:

Barcelona en fietsen

Barcelona heeft zich in de afgelopen jaren ontwikkeld van een vrijwel fietsloze stad tot een plek waar de fiets zich een volwaardige positie aan het verwerven is in het verkeer.
Dit gaat echter niet zonder slag of stoot, want een ieder die wel eens in Barcelona is geweest zal de verkeersjungle hier zijn opgevallen.

Achteruitkijkspiegels, zijspiegels en knipperlichten zijn voor veel automobilisten meer nutteloze dan essentiele attributen. Vaak genoeg moet je op het laatste moment uitwijken omdat jouw voorganger plotseling zijn auto midden op straat neerzet om een boodschap te doen, en ook nog uitstapt alsof hij/zij de enige weggebruiker is. Motor -en scooterrijders lijken zich helemaal niks aan te trekken van verkeersregels en krioelen met ware doodsverachting tussen de auto's door.

Fietsen is op veel wegen van Barcelona dan ook een bezigheid die oplettendheid, improvisatievermogen en in sommige gevallen doodsverachting vereist. Het is echter niet alleen kommer en kwel voor fietsers. Zo mag je op veel stoepen en voetpaden met je fiets rijden (de stoep moet minimaal 5 meter breed zijn en er moet minimaal 3 meter ruimte zijn ten opzichte van de overige gebruikers, dit tot groot ongenoegen van voetgangers), en zijn er inmiddels veel fietspaden aangelegd.
Bij dit laatste moet echter vermeld worden dat vele van deze fietspaden juist weer op voetpaden en stoepen zijn geplaatst, met hilarische taferelen tot gevolg. Degene die dit bedacht heeft moet aanhanger zijn van de chaos-theorie.. Verder stoppen sommige fietspaden nogal abrupt op minder logische plekken, zoals tegen de schutting van een terras (zie de foto's hieronder).


Of houdt het fietspad tijdelijk op:


De toename van het fietsgebruik in Barcelona is met name te danken aan het in 2007 door de gemeente gestarte project Bicing (een moderne uitvoering van het witte fietsenplan). Voor een relatief klein bedrag per jaar krijg je een digitale kaart waarmee je op de vele bicing-stations van Barcelona een fiets kunt pakken en deze vervolgens op een ander station kunt achterlaten. Je hier maximaal 2 uur aaneengesloten van gebruikmaken, waarvan het eerste half uur gratis is.
Bicing is in ruim een jaar ongekend succesvol gebleken, wat ook haperingen in het systeem met zich meebrengt, en de Barcelona-bezoeker zal dan ook zonder twijfel met grote regelmaat de Bicing-stations tegenkomen en de rood/witte fietsen langs zich heen zien schieten.

Al met al is fietsen in Barcelona prima te doen, mits je goed uitkijkt en de goede straten uitkiest.
Bij toeristen lijkt er ook veel interesse te zijn om zich op de fiets door de stad te begeven, een simpel voorbeeld:
Afgelopen week moest ik naar het Bicing-kantoor om een nieuwe kaart op te halen. Voor het gebouw in de oude binnenstad is ook een station waar je je bicing-fiets kunt neerzetten en ophalen en binnen 1 minuut werd ik al 2 keer aangesproken door toeristen die graag wilden weten hoe je aan zo'n kaart kunt komen. "Helaas, is niet mogelijk" was het antwoord dat ik ze moest geven.
Heb nog wel het adres van BudgetBikes aan ze doorgegeven. Een van de vele fiestverhuurbedrijven die in de afgelopen jaren uit de grond zijn geschoten. Deze onderscheidt zich door fietsverhuur op oranje-fietsen, kan dus niet anders dan Nederlands zijn.